Στο προηγούμενο άρθρο μου αναφέρθηκα στην προσπάθεια επιβολής της δικής μας άποψης στους άλλους. Αν το έχασες ή θέλεις να το ξαναδιαβάσεις πάτησε εδώ. Αφορμή για το σημερινό άρθρο αποτέλεσε ο αποψινός αγώνας μπάσκετ μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού για την πρώτη αγωνιστική της Euroleague. Προτού όμως μιλήσω για το σημερινό αγώνα, θα ήθελα να αναφερθώ στη σχέση μου με τον αθλητισμό αλλά και τη μεγάλη αγάπη που τρέφω για την ‘’πορτοκαλί θεά’’ δηλαδή την αγάπη μου για το μπάσκετ.

Από μικρός αγάπησα τον αθλητισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι από πολύ μικρή ηλικία μέχρι και τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής μου ασχολήθηκα με αρκετά αθλήματα. Η αρχή έγινε με το καράτε όπου διδάχτηκα πειθαρχία και αυτοάμυνα και κατάφερα να φτάσω μέχρι και την απόκτηση της καφέ ζώνης η οποία αποτελεί τιμητική διάκριση στο καράτε. Όντας ένα πνεύμα ανήσυχο και ένα άτομο που θέλει συνεχώς να μαθαίνει και να δοκιμάζει νέα πράγματα δεν θα μπορούσα να ικανοποιήσω την περιέργειά μου εμμένοντας στη συγκεκριμένη ενασχόληση και έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο.

Η ποδοσφαιρική μου εξερεύνηση ξεκίνησε με τη συμμετοχή μου σε μία τοπική ποδοσφαιρική ομάδα. Για να είμαι ειλικρινής η εμπειρία μου με το ποδόσφαιρο δεν με ικανοποίησε εξαρχής και έτσι νωρίς-νωρίς άρχισα να ανακατεύω την τράπουλα αλλάζοντας τις θέσεις σαν τα πουκάμισα. Δοκίμασα τις δυνατότητές μου σε πολλές θέσεις όπως του τερματοφύλακα, του κεντρικού αμυντικού, του αριστερού οπισθοφύλακα, του επιτελικού μέσου και του επιθετικού. Περισσότερο μου άρεσε η θέση του επιτελικού μέσου το λεγόμενο ‘’δεκάρι’’ ωστόσο ήμουν πολύ καλύτερος ως τερματοφύλακας.

Περίπου τέσσερα χρόνια κράτησε η ενασχόλησή μου με το ποδόσφαιρο και τελείωσε όταν δέχτηκα πρόταση για να ενισχύσω την ομάδα χάντμπολ της πόλης μου. Νωρίτερα συμμετείχα στο σχολικό πρωτάθλημα του χάντμπολ όπου κατέκτησα τον τίτλο του καλύτερου τερματοφύλακα του νομού πράγμα το οποίο έφερε και την πρόταση. Παρότι ξεκίνησα με πολλά όνειρα το ταξίδι μου στο χάντμπολ, γρήγορα όμως αντιλήφθηκα ότι δεν μου ταιριάζει και έπειτα από μόλις ένα μήνα προπονήσεων το εγκατέλειψα για να ασχοληθώ με την επιτραπέζια αντισφαίριση το γνωστό σε όλους πινγκ – πονγκ.

Το πινγκ – πονγκ αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον άθλημα το οποίο απαιτεί καλή τεχνική, φυσική κατάσταση και γρήγορη σκέψη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να εξελίσσεται πολύ γρήγορα και μάλιστα κατάφερα να κερδίσω δύο μετάλλια σε τοπικούς αγώνες. Μου άρεσε πολύ το πινγκ – πονγκ και πίστευα πραγματικά ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό μέχρι τη στιγμή που ένας συμμαθητής μου ‘’κολλημένος’’ με το μπάσκετ μου έδωσε μία κασέτα στην οποία είχε βιντεοσκοπήσει έναν αγώνα μπάσκετ του NBA. Εκείνη η κασέτα πραγματικά μου άλλαξε τη ζωή.

Λίγες μέρες μετά την παρακολούθηση εκείνου του αγώνα γράφτηκα σε ένα σύλλογο μπάσκετ παρά τις αντιρρήσεις των γωνιών μου οι οποίοι δεν καταλάβαιναν την ανάγκη μου για εξερεύνηση, (εδώ που τα λέμε είχαν μάλλον βαρεθεί να πληρώνουν εγγραφές) ξεκινώντας με αυτό τον τρόπο το συναρπαστικό μου ταξίδι στο μαγικό κόσμο του μπάσκετ.

Το μπάσκετ το αγάπησα από την πρώτη στιγμή σαν παίχτης και σαν φίλαθλος και εκτός από ένα πεντάμηνο όπου δοκίμασα τις δυνατότητες μου στο βόλεϊ (ανεπιτυχώς), δεν το εγκατέλειψα και το ακολουθώ μέχρι και σήμερα.

Στο σήμερα λοιπόν, μου αρέσει πολύ να κανονίζω με τους φίλους μου να παίζουμε μπάσκετ και λατρεύω να παρακολουθώ αγώνες οποιασδήποτε διοργάνωσης. Παρότι πάντα ήμουν μεγάλος φαν του NBA και έχω γράψει στο κοντέρ αμέτρητα ξενύχτια για την παρακολούθηση αγώνων (ας όψεται η διαφορά ώρας), ωστόσο τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ όλο και λιγότερα παιχνίδια καθώς θεωρώ ότι για το καλό του θεάματος η λίγκα έχει βάλει το μπάσκετ σε δεύτερη μοίρα γεγονός που δεν μου αρέσει καθόλου.

Αυτό που μου αρέσει είναι να παρακολουθώ ευρωπαϊκό μπάσκετ και συγκεκριμένα τα παιχνίδια της Euroleague όπου οι εκπρόσωποι της χώρας μας έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Ο Παναθηναϊκός μετράει έξι(!) κατακτήσεις και ο Ολυμπιακός μια σταθερή πορεία τα τελευταία χρόνια που τον έχει φέρει στην ελίτ των ομάδων της διοργάνωσης. 

Κλείνοντας θέλω να αναφερθώ στο σημερινό παιχνίδι μεταξύ των δύο αιωνίων αντιπάλων το οποίο ολόκληρη η μπασκετική κοινότητα περιμένει με μεγάλη ανυπομονησία. Από τη μία η ομάδα του Ολυμπιακού με τρομερή ομοιογένεια και χημεία η οποία αποδίδει πολύ όμορφο μπάσκετ και αποτελεί μία από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης και από την άλλη η ομάδα του Παναθηναϊκού η οποία εντυπωσίασε στο μεταγραφικό παζάρι φέρνοντας στη χώρα μας κορυφαία ονόματα του παγκοσμίου μπάσκετ. Προσωπικά υποστηρίζω τον Ολυμπιακό και ελπίζω να παρακολουθήσω έναν όμορφο αγώνα αντάξιο της φήμης και των δύο. Εύχομαι στο τέλος να κερδίσει το καλό μπάσκετ.

Τα λέμε στο επόμενο άρθρο..