Σε προηγούμενο άρθρο μου παρουσίασα τα 5+1 από τα καλύτερα και πιο χρήσιμα βιβλία αυτοβελτίωσης που διάβασα. Αν το έχασες ή θέλεις να το ξαναδιαβάσεις πάτησε εδώ.
Στο σημερινό άρθρο και με αφορμή την παγκόσμια ημέρα βιβλίου, η οποία καθιερώθηκε από την UNESCO το 1996 και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου, αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο με το οποίο θα σου παρουσιάσω τα 10 αγαπημένα μου βιβλία της κλασικής λογοτεχνίας.
Κάτσε αναπαυτικά, βάλε καφεδάκι και ξεκινάμε!
1. ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ – του Leon Tolstoi
Προσωπική βαθμολογία: 10/10
Σχόλιο: Η Άννα Καρένινα κυκλοφόρησε αρχικά σε αποσπάσματα από το 1875 έως το 1877 στο περιοδικό The Russian Messenger. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε μορφή βιβλίου το 1878 και θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα που γράφτηκαν ποτέ. Αποτελεί το αγαπημένο μου κλασικό λογοτεχνικό βιβλίο, μαζί με το βιβλίο “Αδελφοί Καραμάζοβ” του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.
Ακολουθεί απόσπασμα από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο:
Η Άννα Καρένινα είναι ένα αριστούργημα που ταξιδεύει από γενιά σε γενιά, μεταφέροντας προβληματισμούς αναλλοίωτους ανά τους αιώνες. Έργο επικό, με τεράστιο εύρος και βάθος θεμάτων, στο οποίο το δράμα, η ηθική και ο φιλοσοφικός στοχασμός βρίσκονται σε τέλεια ισορροπία. Πώς πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας όταν οι πλέον προσφιλείς ψευδαισθήσεις μας διαλύονται; Από ποια πιστεύω πρέπει να πιαστούμε τότε; Να ένα ερώτημα…
Ένα μυθιστόρημα για το νόημα της ζωής και της ευτυχίας. Ο Τολστόη διδάσκει ότι το αιώνιο λάθος των ανθρώπων είναι να ταυτίζουν την ευτυχία τους με την πραγματοποίηση των πόθων τους. Την ίδια στιγμή, μέσα από απλά γεγονότα, ο Τολστόη συνθέτει ένα βαθύ και διαχρονικό μυθιστόρημα για τα ακανθώδη ζητήματα της ζωής και της θρησκευτικής πίστης.[…]
2. ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΟΒ – του Fyodor Dostoyevsky
Προσωπική βαθμολογία: 10/10
Σχόλιο: Αποτελεί ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα που εμβαθύνει στις έννοιες του Θεού, της ελεύθερης βούλησης και της ηθικής. Θεωρείται από πολλούς ως το καλύτερο μυθιστόρημα που έχει γραφτεί ποτέ και θα συμπληρώσω όχι άδικα. Πραγματικά το λάτρεψα από την πρώτη μέχρι την τελευταία του σελίδα.
Ακολουθεί απόσπασμα από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο:
Σ’ αυτό το μυθιστόρημα, όπου οι άνθρωποι προκαλούν τον Θεό και την κοινωνία, στον εναλλασσόμενο και απαίσιο ρυθμό του εγκλήματος και της τιμωρίας, οι διαστροφές της ανθρώπινης σκέψης και το χάος των υποσυνείδητων παρορμήσεων αποκαλύπτονται κάτω από ένα εκτυφλωτικό φως – σαν το μάτι μας να βλέπει τον παράδεισο και την κόλαση ανάμεσα από σύννεφα σκισμένα απ’ τον κεραυνό. Μέσα στον ξεχωριστό αυτόν κόσμο όπου το εξιδανικευμένο και το μελοδραματικό, το παθολογικό και το υγιές, το ενορατικό και το εγκεφαλικό συνταιριάζονται σ’ ένα συμπαγές αμάλγαμα, οι Aδελφοί Kαραμάζοβ, το τελευταίο μυθιστόρημα του Nτοστογιέβσκη, παίρνουν μια θέση ολότελα δική τους. […]
3. 1984 – του George Orwell
Προσωπική βαθμολογία: 9,5/10
Σχόλιο: Ο συγγραφέας κοιτώντας μέσα από την κλειδαρότρυπα του μέλλοντος, περιγράφει την ιστορία του Γουίνστον Σμιθ, ο οποίος επιβιώνει σε μια χώρα που βρίσκεται κάτω από ένα απολυταρχικό καθεστώς, στο οποίο όλοι οι κάτοικοι βρίσκονται υπό συνεχή παρακολούθηση. Το βιβλίο εκτόξευσε τις πωλήσεις του την περίοδο του lockdown και θεωρείται σταθμός του 20ού αιώνα στην πολιτική σκέψη. Αξίζει πραγματικά να το διαβάσεις.
Ακολουθεί απόσπασμα από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο:
Το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, παρακολουθώντας συνεχώς τους πάντες και τα πάντα μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις. Όλα προσαρμόζονται στη μία και μοναδική αλήθεια, αυτή που πρεσβεύει το Κόμμα, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Μεγάλος Αδελφός. Όλα, ακόμα και το παρελθόν: όποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον, και όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν. Το έγκλημα της σκέψης είναι θανάσιμο αμάρτημα. Γι’ αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξή του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα. Και όποιος υποπέσει σε έγκλημα σκέψης, πρέπει να οδηγηθεί στον θάνατο αναμορφωμένος: θα πεθάνει αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό.[…]
4. Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια – της Lee Harper
Προσωπική βαθμολογία: 9,5/10
Σχόλιο: Μέσα από τα μάτια δύο μικρών παιδιών, η συγγραφέας αναδεικνύει το ζήτημα του ρατσισμού στον Αμερικανικό νότο τη δεκαετία του ’30. Κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ το 1961 και συγκαταλέγεται στα κλασικά έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας. Η συγγραφέας βραβεύτηκε το 2007 με το «Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας» για τη συνολική προσφορά της.
Ακολουθεί απόσπασμα από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο:
“Σκοτώστε όσες κίσσες θέλετε, αν μπορείτε να τις πετύχετε, αλλά να θυμάστε ότι είναι αμαρτία να σκοτώσεις τα κοτσύφια”.
Αυτή είναι η συμβουλή του δικηγόρου Άτικους Φιντς στα παιδιά του, καθώς ο ίδιος αποφασίζει να υπερασπιστεί στο δικαστήριο το πραγματικό “κοτσύφι” αυτής της υπέροχης ιστορίας, έναν νεαρό μαύρο. […] Το φαινομενικά γαλήνιο και ειρηνικό Μέικομπ της Αλαμπάμα είναι στην πραγματικότητα βουτηγμένο στην προκατάληψη, τη βία και την υποκρισία. Αλλά τη ναρκωμένη συνείδηση της πόλης θα συνταράξει το σθένος ενός ανθρώπου που αγωνίζεται για δικαιοσύνη… […]
5. ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ – του Gabriel-Garcia Marquez
Προσωπική βαθμολογία: 9,5/10
Σχόλιο: Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες παντρεύει αριστοτεχνικά το παραμύθι με τον ρεαλισμό και εμβαθύνει στην ανθρώπινη ψυχολογία. Ο αφηγητής ακολουθεί 7 γενιές της οικογένειας Μπουενδία και περιγράφει περιστατικά, παράλογες και φανταστικές ιστορίες από τη ζωή του κάθε μέλους.
Συμβουλή! Προτού το διαβάσεις, φρόντισε να ρίξεις μια ματιά στο γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Μπουενδία. (Κάν’το και θα με θυμηθείς!)
Ακολουθεί απόσπασμα από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο:
Πολλά χρόνια μετά, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, ο συνταγματάρχης Αουρελιάνο Μπουενδία θα έφερνε στον νου του το μακρινό απόγευμα που ο πατέρας του τον πήγε να γνωρίσει τον πάγο… Μ’ αυτά τα λόγια ξεκινά ένα από τα γοητευτικότερα και πιο φημισμένα μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα. Ένα έργο που “από στόμα σε στόμα”, όπως άρεσε στον συγγραφέα του να λέει, διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλες τις γλώσσες του κόσμου και η συμβολή του υπήρξε καθοριστική στη βράβευση του Μάρκες με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η ιστορία μιας πόλης, του Μακόντο, και μιας οικογένειας, των Μπουενδία και μέσα από τα πάθη, τα όνειρα, τις τραγωδίες, τις προδοσίες, τις ανακαλύψεις, τα θαύματα, τα μυστήρια και τις διαψεύσεις τους, η ιστορία μιας χώρας, μιας ηπείρου και ολόκληρου του κόσμου.
6. Η ΔΙΚΗ – του Franz Kafka
Προσωπική βαθμολογία: 9/10
Σχόλιο: Δύο άγνωστοι χτυπούν την πόρτα του τραπεζοϋπαλλήλου Γιόζεφ Κ. (το επώνυμο του δεν αναφέρεται ποτέ), και του ανακοινώνουν ότι ήρθαν να τον οδηγήσουν στον ανακριτή αναστατώνοντας την ανιαρή ζωή του. Πολύ ιδιαίτερο και προφητικό (θα έλεγα) βιβλίο.
Ακολουθεί απόσπασμα από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο:
Πεθαίνοντας ο Κάφκα κληροδότησε έναν αριθμό χειρογράφων στον φίλο του Μαξ Μπροντ, με την υπόδειξη να καταστραφούν. Ο Μπροντ αγνόησε την υπόδειξη αυτή και έτσι «Η δίκη» δημοσιεύτηκε έναν χρόνο αργότερα, το 1925. Το μυθιστόρημα, γραμμένο πιθανότητα το 1914, παρακολουθεί την καταξίωση του Γιόζεφ Κ. μέσα σ’ ένα γραφειοκρατικό λαβύρινθο, από το πρωινό όπου ξυπνά και διαπιστώνει ότι έχει συλληφθεί αδικαιολόγητα, μέχρι την εκτέλεσή του από δύο μαυροφορεμένους άντρες.
Έργο δυνατού και προφητικού συμβολισμού, παραμένει ένα από τα πιο σημαντικά και πολυμεταφρασμένα βιβλία του 20ού αιώνα.
7. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΗΡ – του William Shakespeare
Προσωπική βαθμολογία: 9/10
Σχόλιο: Ο αγαπημένος Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Ουίλλιαμ Σαίξπηρ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους δραματουργούς παγκοσμίως. Το έργο του «ο βασιλιάς Ληρ» αποτελεί μία τραγωδία, με θέμα την απόφαση του βασιλιά Λήρ να μοιράσει το βασίλειό του στις τρεις θυγατέρες του, ζητώντας από την κάθε μία να τον πείσει για το μέγεθος της αγάπης της, ώστε να πάρει αυτή το βασίλειο. Ένα συγκλονιστικό έργο που πρέπει να διαβάσεις.
Ακολουθεί απόσπασμα από την εισαγωγή της έκδοσης:
Η στιβαρή ποίηση του Βασιλιά Ληρ, η ποικιλία και το εύρος της ανθρώπινης εμπειρίας που περικλείει, το μέγεθος των αισθημάτων που ενεργοποιεί και ασφαλώς το αδυσώπητο τέλος του τον καθιστούν ένα από τα σκοτεινότερα, τα πιο ανήσυχα και ανησυχητικά έργα που γράφτηκαν ποτέ για το θέατρο. Και μόνο το τεράστιο δραματικό φάσμα του Ληρ προξενεί δέος. Στις σκηνές του, που διαδραματίζονται σε κλειστά δωμάτια ή στο ύπαιθρο, σε αίθουσες ανακτόρων ή στην καλύβα ενός ερημότοπου, διαβαίνουν βασιλείς και ζητιάνοι, άρχοντες και υπηρέτες, γνωστικοί και τρελοί, ιππότες, στρατιώτες, αυλικοί και κατάσκοποι, ενώ τα συναισθήματα που προκαλεί κυμαίνονται, κάποτε με αιφνίδιες και βίαιες εναλλαγές, από την άδολη αγάπη ως το πιο αδιάλλακτο μίσος, από την καλοσύνη και την τρυφερότητα ως την πιο άγρια ψυχική και σωματική βία, από το ερωτικό πάθος ως την αποστροφή, από την οργή και τη φονική σύγκρουση ως τη γλυκύτερη καταλλαγή.[…]
8. Ο ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ – του Miguel de Cervantes Saavedra
Προσωπική βαθμολογία: 9/10
Σχόλιο: Το μυθιστόρημα περιγράφει τα ταξίδια και τις περιπέτειες του Αλόνσο Κιχάδα, ο οποίος έχοντας διαβάσει πολλά βιβλία για τον ιπποτισμό, πιστεύει ότι είναι ιππότης και μάλιστα παίρνει το όνομα Δον Κιχώτης.
Ακολουθεί περιγραφή:
«Σ’ ένα χωριό της Μάντσας, που δε θέλω να θυμηθώ τ’ όνομά του, ζούσε εδώ και κάμποσα χρόνια ένας ιδάλγος, από κείνους που έχουν ένα πολεμικό κοντάρι στην οπλοθήκη τους, μια παλαιική ασπίδα, ένα αχαμνό αλογάκι κι ένα λαγωνικό σκυλί. Η ηλικία του ζύγωνε στα πενήντα ήταν άνθρωπος με γερή κράση, ξεραγκιανός, μ’ αδύνατο πρόσωπο, πολύ πρωινός, κι αγαπούσε με πάθος το κυνήγι. Όταν έμενε δίχως εργασία, καταγινότανε διαβάζοντας ιπποτικές ιστορίες, ώσπου στο τέλος απόχτησε μια τέτοια μανία για το διάβασμά τους, που περνούσε τις νύχτες του διαβάζοντας από το βράδυ ως το πρωί, και τις ημέρες του από το πρωί ως το βράδυ. Κι έτσι ο λίγος ύπνος και το πολύ διάβασμα του ξέραναν το μυαλό σε βαθμό που να χάσει το λογικό του και τονε κυρίεψαν οι πιο αλλόκοτες ιδέες που πέρασαν ποτέ από τρελού κεφάλι. Του φάνηκε πως ήτανε σωστό κι ωφέλιμο, τόσο για να λάμψει η δόξα του, όσο και για το καλό του τόπου του, να γίνει πλανόδιος ιππότης να γυρίζει τον κόσμο, με το άλογό του και τα όπλα του, να γυρεύει περιπέτειες, και να κάνει κι αυτός όλα όσα είχε διαβάσει πως έκαναν οι πλανόδιοι ιππότες να διορθώνει όλων των ειδών τις αδικίες, να μπαίνει σε τόσες συμπλοκές, σε τόσους κινδύνους, ώστε, νικώντας παντού, να κάνει αθάνατο τ’ όνομά του: Δον Κιχώτης ντε λα Μάντσα!». […]
9. Ο Μικρός Πρίγκιπας – του Antoine de Saint-Exupery
Προσωπική βαθμολογία: 9/10
Σχόλιο: «Ο Μικρός Πρίγκιπας» είναι ένα κλασικό, διαχρονικό, παιδικό βιβλίο. Στις σελίδες του, ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, παρουσιάζει τις ιδεαλιστικές του σκέψεις και κάνει βαθυστόχαστες παρατηρήσεις σχετικά με την ανθρώπινη φύση και τη ζωή.
Ακολουθεί απόσπασμα από την εισαγωγή της μεταφράστριας:
Η ιστορία του «Μικρού Πρίγκιπα» είναι ένα μαγικό παραμύθι γραμμένο για μικρούς και μεγάλους. Είναι ένα παραμύθι διαχρονικό, αφού εδώ και πενήντα τέσσερα χρόνια αφήνει με τον ίδιο τρόπο άφωνους από συγκίνηση όσους το διαβάζουν. Ένα πιλότος που, κουρασμένος πια από τη σχέση του με τους ανθρώπους, ζει αποτραβηγμένος από αυτούς, σε μια από τις πτήσεις του αναγκάζεται να προσγειωθεί στην έρημο της Σαχάρας, γιατί το αεροπλάνο του παθαίνει βλάβη. Βρίσκεται στη μέση του πουθενά, με προμήθειες νερού ίσα ίσα για οκτώ μέρες. Εκεί συναντάει τον μικρό πρίγκιπα, ένα χρυσαφένιο παιδί, φερμένο από έναν άγνωστο πλανήτη, μεγάλο όσο ένα σπίτι. Ο μικρός πρίγκιπας ταξιδεύει εδώ και ένα χρόνο, επισκέπτεται καινούργιους πλανήτες, θέλει να δει και να μάθει. Είναι όμορφος κι ευαίσθητος, αμείλικτος και διάφανος, περίεργος κι απρόβλεπτος όπως μονάχα τα παιδιά μπορούν να είναι. […]
10. ΒΑΡΔΙΑΝΟΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡΚΑ – του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Προσωπική βαθμολογία: 8,5/10
Σχόλιο: Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι θεωρούν «τη Φόνισσα» ως το μεγαλύτερο έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ωστόσο εγώ θα έβαζα στην εξίσωση και το συγκεκριμένο αριστούργημα το οποίο λάτρεψα και πιστεύω ότι αξίζει να αφιερώσεις χρόνο για να το διαβάσεις.
Περιγραφή από το openbook.gr: Εκτεταμένο διήγημα, στο όριο της νουβέλας, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Αφηγείται την ιστορία της γρια-Σκεύως, που μεταμφιέζεται σε άντρα και γίνεται βαρδιάνος (φύλακας) στα σπόρκα (καράβια ευρισκόμενα σε καραντίνα εξαιτίας μολυσματικής νόσου), προκειμένου να σώσει το γιο της. Ιστορικός πυρήνας του διηγήματος είναι η χολέρα που έπληξε την Ευρώπη το 1865. Πρωτοδημοσιεύτηκε σε σειρά επιφυλλίδων στην εφημερίδα Ακρόπολις από τις 14 Αυγούστου έως τις 5 Σεπτεμβρίου του 1893.
Photo by Evita Babouni, Instagram: evita__gallery
Πρόσθετη πηγή: wikipedia
Τα λέμε στο επόμενο άρθρο..
Σκοπός μου είναι να αναπτύξω τις ιδέες μου για θέματα που με απασχολούν, να αναλύσω την καθημερινότητα και να μοιραστώ μαζί σου τις προσωπικές μου εμπειρίες.
